در گذشه با برخی از علل که باعث عدم اهمیت تولیدکنندگان به چوب های داخلی می شد مطالبی بیان شد. از مهم ترین عوامل موجود به وجود گره ها و شاخه های فراوان در درختان داخلی اشاره شد.اما از دیگر دلایل مهم در این زمینه می توان به هزینه سنگین استفاده از چوب های داخلی و زمان بر بودن آماده شدن این چوب ها برای استفاده در صنایع مختلف از جمله صنعت مبلمان سازی می باشد.
به دلیل شرایط آب و هوایی و کوهستانی کشور ایران، همچنین به دلیل عدم پیشرفت در امور جنگل داری و مراتع، همه ساله درختان زیادی بصورت قاچاقی و غیرقانونی بریده شده و از چرخه حیات خارج می شوند. همین امر باعث می شود تا از تعداد درختان موجود در سراسر کشور بصورت چشم گیری کاهش یابد. از طرفی دیگه اگر گروهی بخواهد اقدام به بریدن درختان بصورت قانونی و رسمی نماید، به حدی در مراحل اداری و نامه سازی ها غرق می شوند که گروهی از این کار پشیمان و گروهی دیگر نیز پس از دریافت مجوزهای لازم، اقدام به فروش این چوب ها با قیمت بسیار زیادی در بازار می کنند. به همین دلیل است که قیمت چوب مصرفی در ایران به شدت زیاد تر از چوب های وارداتی می شود. تمام این مسائل تنها به دلیل عدم پیشرفت در حوزه جنگل داری و عدم تعبیه مناطق مورد نیاز برای کشت و پرورش درختان بصورت مدیریت شده می باشد.
اگر در ایران فرایندی همانند کشورهای اروپایی مبنی بر وجود پرورشگاه های مدرن و مجهز برای پرورش درختان اصلاح شده به منظور استافده در صنایع چوبی وجود داشت، قطعا زمان و هزینه استفاده از درختان داخلی بسیار کاهش می یافت.
از دیگر دلایلی که می توان به عدم اهمیت تولیدکنندگان به چوب های داخلی مطرح نمود، زمان زیاد فرایند آماده سازی چوب درختان برای استفاده در صنایع داخلی می باشد. به دلیل اینکه در ایران همچنان از روش های سنتی برای خشک کردن و پالایش چوب های بریده شده استفاده می شود، مدت زمان زیادی در این پروسه تلف خواهد شد. از طرفی دیگر، فرایند برش چوب ها و قطعه بندی الوار نیز زمان زیادی را به این پروسه اضافه می کند. در صورتی که در دیگر کشورهای اروپایی، این فرایند به صورت چشم گیری بسیار ساده تر و با زمان کمتری انجام می گردد
